torpaq mülkiyyəti

torpaq mülkiyyəti
【名】
土地所有、 土地所有権
[トチショユウ、 トチショユウケン]

Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • mülkiyyət — is. <ər.> 1. Birisinə məxsus və onun tam ixtiyarında olan əmlak, şey və s. Dövlət mülkiyyəti. 2. Bir adama, bir şeyə mənsubiyyət, aidiyyət; yiyəlik, sahiblik. Xüsusi mülkiyyət. Torpaq mülkiyyəti. Əmək alətləri üzərində sosialist mülkiyyəti …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mülkiyyətçi — is. 1. Mülkiyyət sahibi, yiyəsi. Xırda torpaq mülkiyyətçisi. Xüsusi mülkiyyətçi. 2. məc. Hər hansı bir şeyi təkbaşına mənimsəməyə çalışan adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • aqrari — <lat.> 1. İri torpaq sahibi, mülkədar. 2. Cəm şəklində: AQRARİLƏR – xarici ölkələrdə iri zadəgan, qolçomaq, torpaq mülkiyyətini müdafiə edən bir sıra partiyaların üzvlərinə verilən ad …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • latifundiya — <lat. latus – geniş və fundus – torpaq> İri, xüsusi torpaq mülkiyyəti …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • divani — f. tarixən mövcud olmuş torpaq mülkiyyəti forması f. əski yazı xətti növlərindən biri …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • xassə — ə. 1) şəxsən hökmdara məxsus ordu; qvardiya; 2) ən yaxşı, əla; 3) tarixən mövcud olmuş torpaq mülkiyyət forması ə. bir adama, bir şeyə aid olan hal, xüsusiyyət, xasiyyət …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mülkədar — is. <ər. mülk və fars. . . . dar> Torpaq üzərində xüsusi mülkiyyət və onun qalıqları mövcud olan ölkələrdə torpaq sahibi olan zadəgan. İri mülkədar. Kəndlilərin mülkədarlarla mübarizəsi. – Müsəlman bəyləri və mülkədarları özgə vaxt… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mülk — ə. 1) səltənət, dövlət, hökumət; 2) ölkə, məmləkət; 3) mülkiyyət, mal mülk, malikanə; 4) tarixən mövcud olmuş torpaq mükəlləfiyyəti forması …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mülkədarlıq — is. Xüsusi mülkiyyət hüququ əsasında torpaq sahələrinə malik olma …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”